Σήμερα η μέρα δεν ήταν καλή για την αγορά του ελληνικού χρέους. Το 10ετές ομόλογο έκλεισε με οριακή άνοδο της απόδοσής του (οριακά χειρότερα, δηλαδή), αντίθετα με την πλειονότητα των αντίστοιχων ομολόγων των χωρών της Ευρωζώνης, τα οποία κατέγραψαν αξιοσημείωτη βελτίωση.
Το 10ετές στο σημερινό κλείσιμο του 1.38%, είδε την υψηλότερη απόδοση από την 10/6/2020 οπότε και πάλι ήταν στην ίδια απόδοση. “Έγραψε υψηλό 18 μηνών” που θα έγραφαν οι χρηματιστηριακοί αναλυτές – μόνο που εδώ το “υψηλό” μάλλον δεν είναι καλό. Αν δούμε τα σχετικά spread, το 10ετές μας είναι στα ίδια με το γερμανικό (171 τον Ιούνιο 2020, 173 σήμερα), όμως έχει αποκλίνει από το πορτογαλικό (73 τον Ιούνιο του 2020, 106 σήμερα).
Θυμίζω πως η Πορτογαλία είναι εν μέσω πολιτικής μίνι-κρίσης, χωρίς προϋπολογισμό! Να θυμίσω επίσης πως, στην Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού (ψηφίζεται την επόμενη εβδομάδα) οι αναφορές στις “χαμηλές αποδόσεις” είναι πάμπολλες και γίνεται μία και μόνη αναφορά στο spread – στις 110-120 την πλειονότητα του έτους και 101 μονάδες βάσης τέλος Οκτωβρίου.
Μόνο που η εισηγητική αναφέρεται στο γερμανικό 10ετές, με το spread να είναι σήμερα στο 173 – το πορτογαλικό πάντως το πέτυχαν!
Θα βρεθεί κάποιος βουλευτής τα ζητήσει επικαιροποιημένα στοιχεία; Ως άσκηση, ανέτρεξα στο θηριώδες Excel μου με τα κλεισίματα των ομολόγων. Ανέσυρα τα κλεισίματα στο 1.38% (όσο και σήμερα δηλαδή) και τις τιμές την ημέρα κατάθεσης του προϋπολογισμού. [Κατά σύμπτωση, την ημέρα κατάθεσης του προϋπολογισμού 2020 το Νοέμβριο 2019, πάλι 1.38% είχαμε!] Πάρτε το σχετικό, που λέει ο άλλος.
Χοντρικά βρισκόμαστε στα ίδια με την κατάθεση του προϋπολογισμού 2020. Οι ημέρες ευφορίας με την (ανέλπιστη) επιλεξιμότητα των ελληνικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση PEPP φαίνεται να μας τελειώνουν. Έχει άλλως τε κάνει ήδη backfire η φοβερή και τρομερή διαχείριση με τα τρομερά όπλα του “μαζεμένου χαρτιού”, και “εμείς δεν είμαστε σαν τις άλλες χώρες να εκδίδουμε ομόλογα αβέρτα”.
Τώρα έχουμε βρεθεί στα ίδια του τέλους 2019, με πολύ πιο ρηχή αγορά ομολόγων. Θυμάστε την ταινία “Ο Μεξικάνος” με τον Μπραντ Πιτ και την Τζούλια Ρόμπερτς; Ο Μεξικάνος ήταν ένα πιστόλι που πυροβολούσε αυτόν που τραβούσε τη σκανδάλη.
Να πούμε τα κλασικά; Οι αγορές δεν χαμπαριάζουν από επικοινωνιακές πολιτικές. Επιβραβεύουν ή τιμωρούν με τα λεφτά τους. Ας ελπίσουμε πως η όποια υποστήριξη από την ΕΚΤ θα συγκρατήσει τον Μεξικάνο. Ας ελπίσουμε πως ο Στουρνάρας θα καταφέρει να σώσει την παρτίδα την επόμενη Πέμπτη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου