Υποβρύχιο του ΝΑΤΟ προκάλεσε τη βύθιση του Κουρσκ που σκότωσε 118 Ρώσους ναύτες, ισχυρίζεται πρώην ναύαρχος
Η καταστροφική βύθιση του ρωσικού πυρηνοκίνητου υποβρυχίου Kουρσκ πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες ήταν το αποτέλεσμα σύγκρουσης με χτυπημένο πλοίο του ΝΑΤΟ στη Θάλασσα Μπάρεντς, ανοικτά των βόρειων ακτών της Νορβηγίας και της Ρωσίας, επιμένει να λέει ένας πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ναυτικού της Ρωσίας.
Το «Kουρσκ» βυθίστηκε στις 12 Αυγούστου 2000 σε βάθος 108 μέτρων, στοίχισε τη ζωή και των 118 μελών του πληρώματος και πυροδότησε την πρώτη μεγάλη διεθνή κρίση της προεδρίας του Βλαντιμίρ Πούτιν. Μια επίσημη έρευνα της ρωσικής κυβέρνησης που διήρκησε δύο χρόνια, αποφάνθηκε ότι το τραγικό περιστατικό ήταν αποτέλεσμα έκρηξης τορπίλης, η οποία στη συνέχεια προκάλεσε την έκρηξη πυρομαχικών στο πλοίο.
Ωστόσο, σε μια συνέντευξη του στο RIA Novosti, που μεταδόθηκε τη Δευτέρα, ο πρώην διοικητής του Βόρειου Στόλου Βιάτσεσλαβ Ποπόφ παρουσίασε μια διαφορετική θεωρία για το τι ακριβώς μπορεί να συνέβη. Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα σκάφος υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ πλησίασε τόσο πολύ το ρωσικό σκάφος που τελικά πρόσκρουσε στην πλώρη του και προκάλεσε ζημιά στον σωλήνα της τορπίλης, που είχε ως αποτέλεσμα την έκρηξη. Στη συνέχεια όλο το σκάφος πλημμύρισε, στέλνοντας το υποβρύχιο στον πάτο της θάλασσας.
«Το υποβρύχιο που συγκρούστηκε με το «Kουρσκ» προφανώς και το ακολουθούσε και για κάποιο λόγο δεν κατάφερε να διατηρήσει τις συνθήκες ασφαλείας σε θαλάσσιο περιβάλλον και παρά τον απότομο ελιγμό του ρωσικό υποβρυχίου, τελικά το προσέκρουσε στο σημείο των τορπίλων», είπε.
Ο Ποπόφ ισχυρίστηκε ότι γνωρίζει το όνομα του υποβρυχίου που το έκανε αυτό και ανέφερε πως ανήκε στο μπλοκ των Νατοϊκών σκαφών υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι δεν είχε επαρκή στοιχεία για να δημοσιοποιήσει την υπόθεση εκείνη τη χρονική περίοδο.
Ο Ποπόφ ισχυρίστηκε ότι γνωρίζει το όνομα του υποβρυχίου που το έκανε αυτό και ανέφερε πως ανήκε στο μπλοκ των Νατοϊκών σκαφών υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι δεν είχε επαρκή στοιχεία για να δημοσιοποιήσει την υπόθεση εκείνη τη χρονική περίοδο.
«Δεν χρειάζεται να σας το πως τώρα εγώ αυτή τη στιγμή, αν κάποιος κάνει μια δημοσιογραφική έρευνα για το ποιαα υποβρύχια χρειάστηκαν επισκευές εκείνη χρονική περίοδο, θα καταλάβει από μόνος του για ποιο σκάφος μιλάω», τόνισε ο Ποπόφ.
Σύμφωνα με τον πρώην αρχηγό του ναυτικού, ο οποίος υπηρέτησε μέχρι το 2001, το σκάφος βρισκόταν στην περιοχή όπου συγκρούστηκε με το «Kουρσκ». Σημείωσε επίσης ότι στάλθηκαν σήματα SOS από ειδικό εξοπλισμό με τον οποίο δεν ήταν εξοπλισμένα τα ρωσικά σκάφη, υπονοώντας ότι πρέπει να υπήρχε και άλλο υποβρύχιο.
Ο Βίκτορ Κραβτσένκο, πρώην αρχηγός του επιτελείου του Ρωσικού Ναυτικού, συμφώνησε επίσης με τη θεωρία του Ποπόφ, σχολιάζοντας ότι «τείνω και εγώ να υποστηρίξω αυτή τη θεωρία» της βύθισης δηλαδή του Κουρσκ, από ξένο παράγοντα.
Τρία σκάφη του ΝΑΤΟ, τα βρετανικά «Splendid» και τα αμερικανικά υποβρύχια «Toledo» και «Memphis», φέρεται να βρίσκονταν κοντά στις ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις στη Θάλασσα του Μπάρεντς εκείνη την εποχή. Ούτε η Ουάσιγκτον ούτε το Λονδίνο παρείχαν έγγραφα για την κατάσταση των σκαφών τους αφότου η Μόσχα είχε ζητήσει τις σχετικές πληροφορίες.
Ωστόσο, η ρωσική κυβέρνηση υποστηρίζει ακόμα και σήμερα ότι το συμπέρασμα της επίσημης έρευνας που διεξήχθη, είναι το πιο πιθανό, με πολλούς αναλυτές να επισημαίνουν ότι η περίοδος εκείνη ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον ρωσικό στρατό. Ένας συνδυασμός υποχρηματοδότησης, γερασμένου σοβιετικού υλικού και χαμηλού ηθικού θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην εξέλιξη αυτού του τραγικού συμβάντος.
Ο Πούτιν, που τότε είχε μόλις λίγους μήνες ως πρόεδρος, στην πρώτη του θητεία, δέχτηκε το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής για την τραγωδία στο Κουρσκ, με την απώλεια νεαρών Ρώσων ναυτικών να προκαλεί θλίψη και οργή. Οι αποτυχημένες προσπάθειες διάσωσης προκάλεσαν θυμό και απογοήτευση τόσο στο εσωτερικό όσο και παγκοσμίως.
Οι ισχυρισμοί του Ποπόφ έρχονται εν μέσω αυξημένων ανησυχιών για τη δραστηριότητα του ΝΑΤΟ γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας. Την Παρασκευή, ο ανώτατος αξιωματούχος του μπλοκ, Γενς Στόλτενμπεργκ, πρότεινε την ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών κεφαλών στην Ανατολική Ευρώπη για την αντιμετώπιση μιας υποτιθέμενης απειλής από τη Μόσχα.
Σε απάντηση, το Κρεμλίνο είπε ότι η εφαρμογή κάτι τέτοιου θα σήμαινε ότι η Ιδρυτική Πράξη των σχέσεων Ρωσίας-ΝΑΤΟ «δεν θα υπάρχει πλέον». Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, που υπογράφηκε το 1997, τα δύο μέρη δεν θεωρούνται πλέον «εχθροί».
Σύμφωνα με τον πρώην αρχηγό του ναυτικού, ο οποίος υπηρέτησε μέχρι το 2001, το σκάφος βρισκόταν στην περιοχή όπου συγκρούστηκε με το «Kουρσκ». Σημείωσε επίσης ότι στάλθηκαν σήματα SOS από ειδικό εξοπλισμό με τον οποίο δεν ήταν εξοπλισμένα τα ρωσικά σκάφη, υπονοώντας ότι πρέπει να υπήρχε και άλλο υποβρύχιο.
Ο Βίκτορ Κραβτσένκο, πρώην αρχηγός του επιτελείου του Ρωσικού Ναυτικού, συμφώνησε επίσης με τη θεωρία του Ποπόφ, σχολιάζοντας ότι «τείνω και εγώ να υποστηρίξω αυτή τη θεωρία» της βύθισης δηλαδή του Κουρσκ, από ξένο παράγοντα.
Τρία σκάφη του ΝΑΤΟ, τα βρετανικά «Splendid» και τα αμερικανικά υποβρύχια «Toledo» και «Memphis», φέρεται να βρίσκονταν κοντά στις ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις στη Θάλασσα του Μπάρεντς εκείνη την εποχή. Ούτε η Ουάσιγκτον ούτε το Λονδίνο παρείχαν έγγραφα για την κατάσταση των σκαφών τους αφότου η Μόσχα είχε ζητήσει τις σχετικές πληροφορίες.
Ωστόσο, η ρωσική κυβέρνηση υποστηρίζει ακόμα και σήμερα ότι το συμπέρασμα της επίσημης έρευνας που διεξήχθη, είναι το πιο πιθανό, με πολλούς αναλυτές να επισημαίνουν ότι η περίοδος εκείνη ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον ρωσικό στρατό. Ένας συνδυασμός υποχρηματοδότησης, γερασμένου σοβιετικού υλικού και χαμηλού ηθικού θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην εξέλιξη αυτού του τραγικού συμβάντος.
Ο Πούτιν, που τότε είχε μόλις λίγους μήνες ως πρόεδρος, στην πρώτη του θητεία, δέχτηκε το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής για την τραγωδία στο Κουρσκ, με την απώλεια νεαρών Ρώσων ναυτικών να προκαλεί θλίψη και οργή. Οι αποτυχημένες προσπάθειες διάσωσης προκάλεσαν θυμό και απογοήτευση τόσο στο εσωτερικό όσο και παγκοσμίως.
Οι ισχυρισμοί του Ποπόφ έρχονται εν μέσω αυξημένων ανησυχιών για τη δραστηριότητα του ΝΑΤΟ γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας. Την Παρασκευή, ο ανώτατος αξιωματούχος του μπλοκ, Γενς Στόλτενμπεργκ, πρότεινε την ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών κεφαλών στην Ανατολική Ευρώπη για την αντιμετώπιση μιας υποτιθέμενης απειλής από τη Μόσχα.
Σε απάντηση, το Κρεμλίνο είπε ότι η εφαρμογή κάτι τέτοιου θα σήμαινε ότι η Ιδρυτική Πράξη των σχέσεων Ρωσίας-ΝΑΤΟ «δεν θα υπάρχει πλέον». Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, που υπογράφηκε το 1997, τα δύο μέρη δεν θεωρούνται πλέον «εχθροί».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου